حکایت مدیریتی آموزش بر مبنای استعداد

در حکایتی خیالی در باب بیان اهمیت آموزش منابع انسانی آورده اند که يك روز ، حيوانات تصميم گرفتند در يك مدرسه آموزش مهارت هاي حيوانات شركت كنند. برنامه آموزشي آنها شامل دويدن، بالا رفتن، شنا كردن و پرواز كردن بود. مدیر آموزش این مدرسه ، به  همه حيوانات تکلیف نمود تا در تام دروس این دوره های آموزشی شرکت نمایند.

اردك كه در شنا كردن عالي بود، و از معلم خود بهتر شنا مي كرد، در پرواز نمره قبولي نياورد، و در دويدن ضعيف بود. چون در دويدن بسيار كند بود، ناچار شد شنا را از درس خود حذف كند و پس از تعطيلي ساعات درسي، در مدرسه بماند و دويدن تمرين نماید . اين تمرين باعث شد كه پاهاي پرده دار او كاملاً پوستمال شوند و به همين دليل سخت آسیب دیده و پرده های پوستمال شده بعضا پاره شده و دیگر به سرعت قدیم شنا هم نتوانست نماید.

خرگوش در دويدن در رأس كلاس خود بود. اما عصب هاي ماهيچه هايش به علت تمرين زياد شنا كشيده شدند و در دويدن هم كم مي آورد و مثل سابق نمي توانست بدود.

سنجاب در بالا رفتن عالي بود. اما در كلاس پرواز بيچاره شده بود. زيرا معلم او را وادار كرده بود از زمين به بالا برود نه اين كه از درخت پايين بيايد. سنجاب به دليل فشار زياد دچار گرفتگي عضلات شد. از اين رو در بالا رفتن نمره «ج» و در دويدن «د» گرفت و مردود شد.

عقاب يك بچه مساله دار بود و به خاطر بي انضباطي به سختي تنبيه شد. در كلاس هاي پرواز از همه جلوتر بود و اصرار داشت روش خود را در بالا رفتن به كار گيرد. و در دیگر کلاس ها شرکت نمی کرد به همین دلیل اخراج شد.

اگر نتوانیم درست آموزش داده و با شناخت و احاطه کامل بر مسائل علمی آموزش و تشخیص استعدادهای کارکنان برنامه ریزی آموزشی درست و بهینه ای برای آن ها تنظیم نماییم ، قطعا عقب مانده و به قهقرا میرویم.